Uprawa Bambusów Mrozoodpornych

Bambusy to bardzo ciekawe, azjatyckie rośliny, które pomimo egzotycznego pochodzenia możemy z powodzeniem uprawiać także w naszych ogrodach.

Wiele spośród niemal tysiąca odmian jest wystarczająco mrozoodpornych, aby przetrwać nasze zimy. Przy odpowiedniej, a przy tym nieskomplikowanej pielęgnacji nasz ogród nabierze orientalnego klimatu. Polecamy, zatem bambusy wszystkim, którzy szukają czegoś nowego do swojego ogrodu.

Przede wszystkich należy dobrze zaplanować miejsce i obszar, w którym chcemy, aby bambus nasz rósł. Potrzebny minimalny obszar dla małego bambusa to 1m2, średniej wielkości bambusy potrzebują więcej miejsca 2-3 m2, wysokie bambusy 4m2, natomiast giganty minimum 10m2.

Stanowisko do uprawy powinno być osłonięte od nadmiernego wiatru. Bambusy najlepiej rosną w żyznej, luźnej i dobrze przepuszczalnej glebie.

Z reguły Phyllostachysy najlepiej czują się w miejscach mocno nasłonecznionych, ale można je także wysadzać w półcieniu.

Fargesie natomiast preferują miejsca półcieniste i zacienione, ale i do słonecznego miejsca znaleźć można odpowiednią odmianę np. Fargesia Rufa.

Kopiemy dół dwa razy większy od bryły korzeniowej bambusa i trochę głębszy. Przed posadzeniem, ziemię z wykopu dołu, w którym nasadzimy sadzonkę bambusa, mieszamy z obornikiem lub kompostem oraz keramzytem w proporcji 1/3 każdego.

Sadzonkę wkładamy w ziemię tak, aby była posadzona na tej samej wysokości co w doniczce i przysypujemy przygotowaną mieszanką.

Od tej pory ziemia powinna być cały czas wilgotna, ale nie mokra, dlatego regularnie podlewamy niedużymi ilościami. Jeśli liście zaczną się zwijać, jest to oznaka stresu, roślina zbyt rzadko jest podlewana lub zbyt krótko.

Nieprzycinane rosną bardzo szybko, bambus podwaja swoją wielkość co roku. Posadzony Bambus o wysokości 1m w następnym roku będzie miał już 2m wysokości.

Bambusy dobrze znoszą przycinanie. Skracamy je, ucinając pędy około centymetra za węzłem. Im częściej i mocniej będziemy przycinać naszego bambusa tym bardziej ograniczymy jego wzrost, ale zarazem spowodujemy rozrost liści, które staną się bardzo bujne tworząc zieloną ścianę.

Co roku zalecane jest również ich prześwietlanie, czyli wycinanie starych i suchych łodyg. Prześwietlanie pobudza do wzrostu nowe łodygi. Cięcie starych pędów należy wykonać wczesną wiosną zanim roślina obudzi się z zimowego snu. Sekatorem tniemy przy samej ziemi, możemy usunąć nawet połowę kępy.

Źdźbło bambusa żyje średnio od 7-9 lat. Rzadko zdarza się, by bambusy kwitły np. co 60, 90, czy 120 lat, okres kwitnienia to 10-20 lat, wówczas po zakończonym kwitnięciu zazwyczaj bambusy obumierają. Bambus jest jednak rośliną długowieczną - w Chinach rosną podobno okazy, które mają 1000 lat.

Bambusy dzielą się na te, które “uciekają” i te, które pozostają mniej więcej na tym miejscu, w którym je zasadziliśmy.

Fargesie są jednymi z nielicznych gatunków bambusów, które nie wymagają bariery korzeniowej, gdyż mają kępiasty system korzeniowy.

Bambusy z rodziny Phyllostachys, Sasa czy Pleioblastus wykształcają kłączowy systemem korzeniowym. Ten rodzaj korzeniowy wymaga bariery, aby utrzymać bambusa w zamierzonym przez nas miejscu.

Bariera korzeniowa HDPE, którą sprzedajemy jest wykonana z folii polietylenowej o grubości 1mm. Jest to jedyna bariera, która w 100% utrzyma bambusy na swoim miejscu.

Folie używane do oczek wodnych są zbyt delikatne i bambusy łatwo się przez nie przedostają. Natomiast różnego rodzaju murki niestety z czasem pękają i przez szczeliny, kłącza mogą się przedostać bez trudu. Blachy metalowe w mokrej ziemi korodują i z czasem stają się bezużyteczne.

Bariera korzeniowa HDPE ma 64cm szerokości, jest to standardowa szerokość i jest ona wystarczająca dla wszystkich bambusów, które sprzedajemy.

Kształt bariery powinien być taki, aby najwęższe miejsce nie było mniejsze niż 1 metr. Nadając kształt fali zachowamy naturalny efekt. Dół na folię powinien być o 2-3cm płytszy niż szerokość foli tak, aby po jej umieszczeniu wystawała ponad nasze podłoże.
Folia powinna otaczać roślinę. Końce muszą być zagięte i przykręcone śrubami.

UWAGA! Nie przetnijcie materiału ostrymi narzędziami. W takim wypadku uszkodzą barierę należy przeciąć na dwie części i postępować jak powyżej. Zalecamy ustawić barierę pod lekkim kątem, dzięki czemu nowe pędy będą rosły prosto.

Bambusy źle znoszą przesuszenia bryły korzeniowej, zatem należy je regularnie podlewać. Wiosną i latem podlewamy regularnie i umiarkowanie. Ziemia powinna być wilgotna, ale nie przelana. Młode bambusy nie tolerują zbytniej wilgoci tak samo jak i suszy. Zimą ograniczamy nawadnianie. Zalecane jest podlewanie po przejęciu silnych i wysuszających wiatrów. W upalne dni bambusy powinny być zraszane wodą.

Wiele bambusów zwija swoje liście, aby uchronić się od nadmiernego wyparowywania wody podczas gorących dni, co często bywa mylone z potrzebą ich podlania, dlatego zawsze warto sprawdzić, czy jest to konieczne. Oznaką zbyt dużej ilości wody są żółknące opadające liście.

Na wiosnę, po każdym okresie zimowym, aby wzmocnić bambusa i przygotować go do okresu wegetacyjnego, zaczynamy nawożenie. Nawozimy od połowy kwietnia do 15 września. Najlepiej jednak jest zastosować nawozy o przedłużonym działaniu typu Osmocote.

Nie powinniśmy raczej obawiać się chorób. Bambusy są roślinami bardzo odpornymi na wszelkiego rodzaju zarażenia, jednak to nie znaczy, że nie musimy uważać. Czasami mogą się ich chwytać szkodniki, a przede wszystkim przędziorki. Nie niszczą one rośliny znacznie, ale warto jest się ich pozbyć.

Bambusy przez pierwsze 2-3 zimy po zasadzeniu, należy owinąć mniej więcej trzema warstwami białej zimowej agrowłókniny, ziemię natomiast można przykryć 10cm warstwą kory. Przez ten czas bambusy dobrze się ukorzenią i zdobędą w pełni mrozoodporność.